Julien Schillemans verbouwing tweelingwoning.


over het project

Tijdens Corona komt dit project op het pad van Niek Kortekaas. Door en tijdens de pandemie wordt het een heus studieproject waarbij Niek 'eindelijk' zijn 3D vaardigheden verder kan ontwikkelen en perfectioneren,  hij volgt hierbij nauwgezet bijna dagelijks de tutorials "Hanni Handig met Sketchup" (YouTube)  en werkt met Sketchup Pro en de render module Enscape. Samen met bevriende architect Tony Craps worden de schetsen verfijnd en aangepast aan de wensen van de bouwheer; Jan van Goidsenhoven en Martine Dricot, voor de uiteindelijke realisatie.

Er zijn subtiele toevoegingen gebeurd in de geest van Schillemans, zo werden een nieuwe terras luifel, een 'ronde' buitenkeuken, en een lichte vergroting van de bestaande structuur gerealiseerd. De voormalige garage werd een annex met slaap en badruimte en een studeerkamer en naaiatelier.

Schillemans werd geboren in Ranst, maar verhuisde op jonge leeftijd naar Deurne. Na zijn opleiding kon hij aan de slag bij de bouwmeesters Victor Cols en Arthur De Roeck in hartje Antwerpen. Hij was beeldend uitzonderlijk begaafd, omdat hij ook schilderkunst had gevolgd aan de Academie. "In 1928 had de toen 22-jarige Schillemans een aanvraag ingediend bij het gemeentebestuur van Deurne voor het bouwen van een zesverdiepingenflat in de Van Steenlandstraat. Het zou het eerste appartementsgebouw van Deurne worden", zegt Dirk Thiers. "Maar de bouwaanvraag werd geweigerd wegens te vooruitstrevend. Het huis is dan lager afgewerkt. Hij heeft er met zijn moeder gewoond, zijn vader was vrij jong gestorven, tot hij het huis in de crisis van de jaren dertig moest verkopen. Permekegarage Tot 1940 was hij hoofdontwerper bij Cols en De Roeck. In die hoedanigheid ontwierp hij onder meer de modernistische garage van Oscar Permeke aan de Boomsesteenweg. Schillemans trad in 1931 toe tot de communistische partij. Hij droomde van een klasseloze maatschappij gebaseerd op authentieke waarden als eerlijkheid, gelijkwaardigheid, eenvoud en vrije zelfontplooiing. Als utopisch socialistisch architect een plan om de hele wereldbevolking onder te brengen in vierenveertig cirkelvormige megasteden, ingeplant in de vrije natuur. Iedere woning in de reusachtige waaiervormige gebouwen zou naar het zuiden georiënteerd zijn. Eigenlijk was hij al een ecobouwer. Zijn visie van de klasseloze wereldstad werd in 1938 in het verkiezingsprogramma van de Antwerpse socialistische partij De Technocraten opgenomen. In de Raymond Delbekestraat in Sint-Antonius bouwde hij een cirkelvormige woning in een landschap van heide, waar hij samen met zijn Brusselse vrouw Germaine Hofman ging wonen. Hij wekte zijn eigen elektriciteit op via een 'windenergietoren' die het huis voorzag van 'licht en muziek'. Die toren staat er nog. In de omgeving van de Waterstraat ontwierp hij nog meerdere zomerwoningen, waarvan deze nu is verbouwd.

meer ...

  • DECOR & LICHT